- κοσμοδόχος
- κοσμοδόχος, -ον (Α)(για τόν Άδη) αυτός που δέχεται τον κόσμο.[ΕΤΥΜΟΛ. < κοσμ(ο)-* + -δόχος (< δέχομαι), πρβλ. καπνο-δόχος, ξενο-δόχος].
Dictionary of Greek. 2013.
κοσμοδόχος
Look at other dictionaries:
κοσμ(ο)- — (ΑM κοσμ[ο] ) α συνθετικό πολλών λέξεων τής Ελληνικής που δηλώνει: 1. το σύνολο τών ανθρώπων, την οικουμένη (πρβλ. κοσμοκράτης, κοσμοξακουσμένος): 2. την επίγεια ζωή (πρβλ. κοσμόβιος, κοσμοκαλόγερος) 3. το σύμπαν, το στερέωμα, το διάστημα (πρβλ.… … Dictionary of Greek
